مقایسه دقت تشخیصی و اعتبار دو تکنیک توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت در فک بالا

مقایسه دقت تشخیصی و اعتبار دو تکنیک توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت در فک بالا   دکتر شهریار شهاب1- دکتر داریوش رفتاری2- دکتر شهرام نامجوی نیک3 1- استادیار گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد. 2- دندانپزشک. 3- Ph.D ایمپلنت و استادیار گروه آموزشی جراحی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد. چکیده زمینه و هدف: دقت و اعتبار سی‌تی‌اسکن در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت توسط تحقیقهای متعدد به اثبات رسیده است، اما در مورد دقت و اعتبار تکنیک توموگرافی نظرات متفاوتی ارائه شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان دقت و اعتبار اندازه گیریهای تشخیصی توموگرافی اسپیرال نسبت به سی‌تی‌اسکن اسپیرال در فک بالا می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ـ آزمایشگاهی (In Vitro)، از هشت جمجمه خشک شده انسانی که بی دندان کامل یا دارای چند ناحیه بی دندانی در فک بالا بودند استفاده گردید. تعداد پنجاه ناحیه بی دندانی به عنوان مکانهای بالقوه ایمپلنت انتخاب شدند. این نواحی عبارت بودند از: هشت نقطه در ناحیه میدلاین، 14 نقطه در ناحیه کانین ها، 15 نقطه در ناحیه پری مولرها و 13 نقطه در ناحیه مولرها. نواحی فوق با دو روش توموگرافی اسپیرال و سی‌تی‌اسکن اسپیرال تصویربرداری شدند. از روی تصاویر بازسازی شده سی‌تی‌اسکن و توموگرام ها ابعاد استخوانی خاصی اندازه‌گیری گردید. این ابعاد عبارت بودند از: 1) فاصله بین سطح آلوئولار و کف بینی یا سینوس ها (ارتفاع). 2) فاصله باکوپالاتال ریج آلوئولار در میانه ارتفاع (پهنا). ارقام به دست آمده از توموگرافی اسپیرال و سی‌تی‌اسکن اسپیرال جهت مقایسه در جدول مخصوص ثبت شدند. برای بررسی اعتبار انـدازه‌گیـریهای انجـام شده بـه روش Interdevice Interobserver و از آزمـون Intraclass Correlation Coefficients مـدل One-Way Random Effects استفاده شد. یافته‌ها: از مقایسه کل صد اندازه به دست آمده از دو روش توموگرافی اسپیرال و سی‌تی‌اسکن اسپیرال، تعداد شش اندازه، تفاوت بیش از یک میلی‌متر را نشان داد. میزان دقت و صحت اندازه‌گیری ارتفاع و پهنای نقاط مورد نظر به ترتیب 96% و 92% و در مجموع 94% بود. این مقیاس به تفکیک در ناحیه مولرها 100% ، ناحیه پری مولرها 7/86%، ناحیه کانین ها 3/93% و ناحیه میدلاین100% بود. میانگین اختلاف اندازه‌گیری بین این دو تکنیک 66/0 میلی متر بود. میزان پایایی اندازه گیریها در مجموع 96% بود. نتیجه‌گیری: در مجموع می‌توان این طور نتیجه گرفت که در تصویربرداریهای مورد نیاز ایمپلنت می‌توان با اطمینان از تکنیک توموگرافی اسپیرال استفاده کرد. کلید واژه‎ها: ایمپلنت دندانی – توموگرافی اسپیرال – سی‌تی‌اسکن اسپیرال – فک بالا. وصول مقاله: 25/6/1386/1383 اصلاح نهایی: 10/10/1386 پذیرش مقاله: 19/2/1387/1385 نویسنده مسئول: گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد e.mail:[email protected]